στρούθινος

-ίνη, -ον, Α

κατασκευασμένος με στρουθειον* («στέφανος στρούθινος», Αθήν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < στρουθός + κατάλ. -ινος (πρβλ. λίθ-ινος)].